Laten we het eens hebben over zelfsturende teams. Je weet wel, waar iedereen gelijk is en er geen managers zijn. Helaas blijken deze teams in de praktijk net zo efficiënt als een koffiezetapparaat zonder koffie. Neem een voorbeeld aan de Raad voor de Kinderbescherming, waar het model met zelfsturende teams een complete chaos heeft veroorzaakt, zoals het NRC onlangs onthulde.

1. Gebrek aan duidelijke leiding

Het idee was dat minder bureaucratie zou leiden tot betere resultaten. In werkelijkheid? Het leidde tot medewerkers die zich verloren voelden in een doolhof van triviale kwesties. “Hoe zit het met mijn parkeervergunning?” en “Ik ben mijn telefoon kwijtgeraakt.” Dit waren de prangende vragen die de mailbox van de directeur overspoelden. Je zou denken dat mensen in staat zouden zijn om zelfstandig te functioneren, maar zonder een manager die de boel coördineert, is het alsof je een schip zonder kapitein hebt. Het dobbert maar wat rond.

2. Verhoogde werkdruk voor medewerkers

Snijden in managementlagen en tegelijkertijd medewerkers meer ‘professionele autonomie’ geven, leek een briljant plan. Totdat bleek dat personeelsleden iemand missen die duidelijkheid biedt, overzicht heeft en knopen doorhakt. Problemen blijven lang onder de oppervlakte hangen omdat niemand zich veilig genoeg voelt om zich uit te spreken. Het resultaat? Een werkdruk die de Mount Everest evenaart.

3. Onvermogen om conflicten effectief te beheren

Bij zelfsturende teams is er niemand om de boel te sussen als er ruzie ontstaat. Kritiek wordt niet geduld, collega’s zijn dominant en reageren “primair emotioneel”. Je kop gaat eraf als je je uitspreekt. De sfeer wordt “akelig, hard en onvriendelijk” genoemd, met medewerkers die elkaar de tent uitvechten. En als klap op de vuurpijl, collega’s die besluiten om pannenkoeken te bakken op binnengesmokkelde butagasbranders. We hebben een manager nodig om te zeggen dat dit misschien geen strak plan is.

4. Gebrek aan strategische richting

Zonder managers die de strategische richting bepalen, is het alsof je in een kringloopwinkel werkt waar iedereen denkt dat ze de eigenaar zijn. De ene dag besluiten ze antieke meubels te verkopen, de volgende dag wordt het een hippe koffiebar. Het gebrek aan duidelijke doelen en prioriteiten leidt tot inefficiëntie en een gebrek aan samenhang in de werkzaamheden. En laten we eerlijk zijn, een papegaai meenemen naar kantoor klinkt misschien leuk, maar het draagt niet bepaald bij aan een professionele werkplek.

5. Moeilijkheden bij prestatiemanagement

Zelfsturende teams hebben vaak geen formeel systeem voor prestatiemanagement. Dit kan ertoe leiden dat onderpresterende medewerkers niet worden aangesproken en hardwerkende teamleden zich niet gewaardeerd voelen. Je hebt collega’s die hun eigen functioneringsgesprekken moeten houden: “Hoe heb ik het gedaan dit jaar? Nou, fantastisch, als ik het zelf mag zeggen!” Het is geen wonder dat mensen gemotiveerd raken als een slak in een sneeuwstorm.

Conclusie

Zelfsturende teams mogen dan hip en modern klinken, in de praktijk zijn ze vaak een recept voor chaos. Gebrek aan duidelijke leiding, verhoogde werkdruk, onvermogen om conflicten te beheren, gebrek aan strategische richting en moeilijkheden bij prestatiemanagement zijn allemaal redenen waarom we moeten stoppen met deze werkwijze. Want laten we eerlijk zijn: sommige dingen werken gewoon beter met een manager aan het roer. En ja, dat geldt ook voor pannenkoeken bakken op kantoor.